Radio Białystok | Wiadomości | Na wakacje warto zabrać ze sobą Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego
Przed wyjazdem na zagraniczne wakacje warto zabrać ze sobą Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. To unijny dokument, który potwierdza prawo do bezpłatnego leczenia w Unii Europejskiej oraz w Islandii, Liechtensteinie, Norwegii i Szwajcarii.
Obywatel Polski ma prawo do leczenia niezbędnego i nieplanowanego w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej danego państwa.
Wniosek o wydanie EKUZ można złożyć na pięć sposobów: osobiście w Oddziale lub delegaturze Podlaskiego Oddziału NFZ, pocztą elektroniczną lub tradycyjną, za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP oraz poprzez Internetowe Konto Pacjenta.
Co istotne w przypadku składania wniosku osobiście, zwykle rozpatrywany jest od razu i karta wydawana jest od ręki.
Wniosek jest dostępny na stronie Podlaskiego Oddziału NFZ.
Wyrobienie karty jest bezpłatne. Jest to dokument indywidualny, a więc np. każdy z członków rodziny powinien mieć własną EKUZ. Jednak rodzic może w imieniu dziecka wyrobić taką kartę, możliwe jest również – na podstawie upoważnienia – wyrabianie jej w imieniu innej osoby dorosłej.
Jak długo EKUZ jest ważny?
- 20 lat dla osób, które otrzymują emeryturę i osiągnęły wiek emerytalny (60 lat w przypadku kobiet i 65 lat w przypadku mężczyzn)
- 5 lat dla osób, które otrzymują emeryturę i nie osiągnęły wieku emerytalnego
- 3 lata dla osób zatrudnionych, prowadzących działalność gospodarczą, otrzymujących zasiłek lub świadczenie przedemerytalne
- 18 miesięcy, dla osób otrzymujących rentę; osób ubezpieczonych jako członek rodziny, ubezpieczonych jako student, uczniów mających więcej niż 18 lat i własny tytuł do ubezpieczenia.
Mniej osób niż w ubiegłym roku wyrabia Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego.
Osoby, które planują urlop za granicą, powinny wyrobić Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, czyli EKUZ - przypomina Narodowy Fundusz Zdrowia. W czasie pandemii koronawirusa jest to szczególnie ważne, bo z taką kartą można uzyskać pomoc w publicznych placówkach służby zdrowia za granicą na takich samych zasadach, jak obywatele danego kraju.