Dlaczego o sobie pisać i mówić najtrudniej? Może dlatego, że w nasz zawód wpisana jest misja uważnego obserwowania świata i dostarczania informacji jak najszybciej? W pędzie relacjonowania, informowania, wchodzenia na żywo z miejsc zdarzenia, nagrywania i montowania, prezentowania treści w programie i zwykłego towarzyszenia Słuchaczom w ich codzienności nasze radiowe życie schodzi na plan dalszy. Nie ma czasu na celebrowanie programów, długie rozmowy o tym, co zrobiliśmy, liczenie dźwięków i wejść antenowych. Najważniejsi są nasi Słuchacze, my zajmiemy się sobą na końcu.
Dopiero jubileusze i odchodzący na emeryturę koledzy uświadamiają nam, jak szybko mija czas. W tym roku obchodzimy 50-lecie otwarcia naszej siedziby przy Świerkowej 1 - to 29 lipca 1974 r. oficjalnie przekazano nowo wybudowany budynek radiowcom.
Warto więc zatrzymać się na chwilę i sprawdzić, co kryją nasze radiowe archiwa oraz kto i jak tworzył program. "Ars longa vita brewis" - życie jest krótkie, a sztuka wieczna, szukamy więc śladów audycji kulturalnych nadawanych w Polskim Radiu Białystok
Wędrujemy po radiowym archiwum, które mieści się w klimatyzowanej piwnicy przy ul. Świerkowej 1. Zaglądamy do archiwalnych szuflad z nazwiskami radiowych twórców, słuchamy dawnych nagrań m.in. z 23 października 1972 r., gdy w klubie Muza świętowano XX-lecie Radia Białystok.
Kto z naszych Słuchaczy pamięta, że w Radiu Białystok w latach 1977-1989 działało Białostockie Studio Muzyki Eksperymentalnej? W tamtych czasach, jak mówią jego twórcy, istniało w Polsce jeszcze tylko jedno takie miejsce - Studio Eksperymentalne Polskiego Radia w Warszawie (1957-2004).
W audycji Jacka Grüna i Andrzeja Koziarę wspominają Elżbieta Czyż Koziara, Jerzy Doroszkiewicz, Dariusz Szada-Borzyszkowski. Fragmenty felietonu Jacka Grüna czytał Andrzej Jarosz, a w audycji umieściliśmy też materiały archiwalne radia.
Jak doskonaląca się przez dekady technologia zmieniała też naszą dziennikarską pracę? Co ten techniczny rozwój mówi nam o obecnym świecie i tym sprzed lat?
