Radio Białystok | Wiadomości | Mieszkańcy Domanowa uczcili pamięć przedwojennych nauczycieli szkoły powszechnej [zdjęcia]
We wsi Domanowo k. Brańska odsłonięto w poniedziałek (11.11) tablice upamiętniające dwóch przedwojennych nauczycieli szkoły powszechnej w tej miejscowości, którzy jako oficerowie rezerwy w 1940 r. zostali zamordowani w Katyniu i Charkowie.
Tablice upamiętniają porucznika Emila Gładysiewicza i podporucznika Franciszka Grissbacha. Odsłonięto je z inicjatywy mieszkańców przy szkole w Domanowie, obok pomnika-nagrobka żołnierzy poległych 13 września 1939 r. w bitwie z Niemcami pod tą miejscowością. Wartę honorową pełnili żołnierze 1. Podlaskiej Brygady WOT.
W uroczystości stanowiącej część obchodów Narodowego Święta Niepodległości, wzięły udział rodziny zmarłych, mieszkańcy wsi, przedstawiciele władz państwowych i samorządowych. Poprzedziła ją msza św. odprawiona w miejscowym kościele przez biskupa drohiczyńskiego Piotra Sawczuka.
Uczestniczący w odsłonięciu tablic minister edukacji, podlaski poseł Dariusz Piontkowski podkreślał znaczenie takich inicjatyw. "To jest wielka historia, która może nie ma wielu setek tysięcy widzów, ale tych kilkaset osób lokalnej społeczności, które uczestniczyły w uroczystościach, to równie wielka sprawa, jak uroczystości w Warszawie, czy innych wielkich miastach" - mówił szef MEN.
Biogramy:
Emil Wiktor Gładysiewicz urodził się 2 grudnia 1901 roku w Skawinie. W 1920 r. walczył w Wojsku Polskim w wojnie z bolszewikami w stopniu kaprala podchorążego, następnie ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Krośnie w roku 1921, po czym rozpoczął pracę nauczyciela w szkołach powiatu bielskiego. W 1936 został skierowany na stanowisko kierownika szkoły powszechnej w Domanowie, którą to pełnił do czasu mobilizacji do 71-go Pułku Piechoty w Zambrowie w stopniu porucznika rezerwy latem 1939 roku. W czasie wojny obronnej trafił do niewoli sowieckiej i wiosną 1940 roku został zamordowany strzałem w tył głowy w Katyniu. Żona i córka zostały w kwietniu 1940 roku zesłane przez Sowietów do Kazachstanu.
Franciszek Józef Grissbach, syn Edwarda i Michaliny z Baczyńskich, urodził się 25 XI 1898 w Przemyślu. W Wojsku Polskim od 1918 - ochotnik w wojnie polsko- ukraińskiej, a następnie polsko-bolszewickiej. Odznaczony odznakami „Gwiazda Przemyśla” i „Orlęta” oraz „Medal pamiątkowy za wojnę 1918-1921”. Po przeniesieniu do rezerwy rozpoczął pracę nauczyciela w szkołach powiatu bielskiego, między innymi w Domanowie i Kleszczelach. W 1939 roku został zmobilizowany do 80 Pułku Strzelców Nowogródzkich w stopniu podporucznika rezerwy. W czasie wojny obronnej trafił do niewoli sowieckiej i wiosną 1940 roku został zamordowany strzałem w tył głowy w Charkowie. W tym czasie jego najbliżsi byli deportowani przez Sowietów na Sybir.
