Jesteśmy zmęczeni masówką z plastiku. Chcemy otaczać się przedmiotami autorskimi, wykonanymi ręcznie, z pasji i w zgodzie z własnym talentem. Dlatego coraz większym powodzeniem cieszą się targi rzeczy zrobionych przez rękodzielników. Jest to okazja do znalezienia oryginalnego prezentu, spotkania artystów i porozmawiania z nimi twarzą w twarz. Pani Elżbieta przywraca urok sznurom korali naszych babć i prababć, dając nowe życie starym rodzinnym pamiątkom.
Tę budowę białostocka prasa śledziła ze szczególną uwagą. Kiedy ją zakończono w 1958 roku – pierwszy białostocki wieżowiec z windą stał się nie tylko domem dla 38 rodzin, ale też atrakcją i dumą mieszkańców miasta.
Budowa Tarczy Wschód na Sokólszczyźnie - w rejonie Kuźnicy czy Krynek - nie wzbudza takich oporów, jak wśród części mieszkańców powiatu hajnowskiego. Wystarczy przejechać na północ kilkadziesiąt kilometrów wzdłuż granicy polsko-białoruskiej, by zetknąć się z odmiennym podejściem.
Każde miasto ma swoje osobliwe, niezwykłe postaci. Tak też było w Łomży, gdzie rządzili Szeryf, Hitler czy Babciapomóż. Pozacierały się ślady miejsc i innych ludzi, ale oni pozostali barwni, jak ślad na płótnie wspomnień.
Ta znajomość zrodziła się zupełnie przypadkowo. Pani Melania była samotna i potrzebowała pomocy, a pani Magda chciała komuś tę pomoc ofiarować. Tak rozpoczęła się ich kilkuletnia przyjaźń.
Stan wojenny miał tysiące cichych bohaterów. Opór przeciwko komunistycznej władzy nie byłby możliwy bez ludzi kolportujących ulotki, zbierających pieniądze na wsparcie internowanych czy kompletujących w kościołach paczki dla potrzebujących. Byli też tacy, którzy ukrywali osoby poszukiwane przez SB.
Ponad 800 pasjonatów XIX-wiecznej techniki fotografii znajdziemy w Internecie w grupie pod nazwą "Mokry kolodion-Polska". Jest wśród nich białostocki fotograf Andrzej Górski. Co składa się na unikalność fotografii wykonanych w mokrym kolodionie? Dlaczego bohater reportażu wybrał właśnie ten sposób obrazowania świata i jak zmienia on jego życie?
Niektórzy nazywają go szpitalem przyfrontowym. To tam trafiają ranni cudzoziemcy forsujący zaporę, funkcjonariusze i żołnierze, którzy strzegą polskiej granicy. Szpital Powiatowy w Hajnówce od trzech lat leczy i mierzy się ze skutkami kryzysu migracyjnego. Jak zmieniła się praca w tym miejscu? Co jest najtrudniejsze? Jak radzą sobie z nowymi wyzwaniami? Czy kryzys, którego doświadcza szpital - paradoksalnie - może okazać się szansą?
Gdyby nie kilka przypadków Alan Duben nigdy by nie przyjechał do Tykocina. Amerykański antropolog odnalazł rodzinną miejscowość swojej babci Chaji Kurlander prawie 110 lat po tym jak z niej wyjechała. Babcia uciekła do USA w poszukiwaniu lepszego życia na początku XX wieku. Natomiast on przyjechał do Polski, aby poznać świat, który opuściła.
W przypadku takiej miłości wystarczyło jedno spojrzenie, aby wróciły obrazy utkane z dźwięków, smaków i widoków. Pachnące różami ogrody, dziecięce harce na płotach czy wojny na pomidory. Piotr Damulewicz w jednej chwili wrócił do swoich ukochanych Bojar. Białostocki aktor spędził w tej najstarszej dzielnicy miasta dzieciństwo i młodość.
Posąg Moai znajdziemy nie tylko na Wyspach Wielkanocnych czy w Muzeum Brytyjskim, ale też w przygranicznej wsi Knyszewicze. A to za sprawą Stanisława Nicewicza, który stworzył ponad czterometrową kopię monumentalnej rzeźby na swoim podwórku. I choć w podlaskim krajobrazie wygląda ona dość egzotycznie, to jej wnętrze jest bardzo podlaskie. Posąg jest nie tylko artystyczną ekspresją autora, ale też kapsułą czasu, w której każdy zainteresowany mógł złożyć to, co chciałby przekazać przyszłym pokoleniom.
"Cześć"- to słowo, które wymawiamy dziesiątki razy w ciągu dnia, najczęściej uśmiechając się na widok tego, kogo pozdrawiamy. Ale młode dziewczęta do uśmiechu i pozdrowień dodają coś jeszcze: miękkie „i”, w efekcie tworząc nową formę czysto polskiego słowa, które w ich ustach brzmi jak "czesici".
To historia związana z obrazem Świętej Barbary, patronki górników i towarzyszki ich codziennego życia od połowy XIX wieku. Niezwykły wizerunek znajdował się w kopalni Andaluzja w Piekarach Śląskich. Kopalni nie ma już od ćwierć wieku, ocalał jedynie obraz patronki. Dawni górnicy z Andaluzji ratują wizerunek "swojej" Świętej Barbary od zapomnienia.
A co, gdyby wyjechać na wieś i zająć się hodowlą kóz? Wiele osób w chwilach zawodowego zwątpienia ucieka do takich myśli... po czym wraca do zwykłego życia. Inaczej było w przypadku Małgorzaty Wasiuk.
Dramatyczne losy polskich rodzin na przesuniętej w 1948 roku granicy polsko-radzieckiej.
W pamiętnym grudniu 1981 roku, oficera Wojska Polskiego - pułkownika Jerzego Szewełło mianowano komisarzem wojskowym na kopalni Ziemowit. Zamiast pacyfikować protest górników w grudniu 1981, uratował życie kilku tysięcy górników i ich rodzin.
Jak Michał Anioł, rzeźbi we włoskim marmurze. I podobnie jak starożytni artyści, ma pracownię w domu, bo tu sztuka najlepiej łączy się z życiem. Michał Jackowski z Białegostoku to znany w Europie rzeźbiarz. Spod jego dłuta wyszła rzeźba "Podróż" czy świeżo odnowiona "Obietnica" przy ul. Kilińskiego. Ale pytany o sens życia mówi, że najważniejsza jest rodzina...
Wiele miast i miasteczek Polski odwiedziła Emilia, gdy jako niespełna 20-letnia dziewczyna opuściła rodzinny dom w Łodzi. Wówczas nie wiedziała, w jaką życiową pułapkę wpadnie. Po drodze był alkohol, narkotyki, zawiedziona miłość i bezdomność.
W miejscu, które kojarzy się ze śmiercią i zniewoleniem, obozie koncentracyjnym Ravensbrück w Niemczech, spotkały się dwa pokolenia dziewcząt. Jedne to Dziewczyny, które swoją młodość przeżywały 85 lat temu w Ravensbrück, drugie są współczesnymi nastolatkami, które przejechały do obozu odwiedzić duchy młodych więźniarek…
Przyjaciele i uczniowie wspominają legendarnych w białostockim środowisku szachowym braci Bieluczyków. Mimo swoich ograniczeń, udawali się w podróże po świecie, szlakiem turniejów szachowych. Jak twórczo żyć, gdy bezwzględny los trzyma człowieka w szachu? W czym tkwi ukryte piękno królewskiej gry?
Józef Babiel kocha Łomżę jak mało kto i dba o pamięć. To dzięki niemu odbyła się pierwsza, a potem kolejne kwesty na zabytkowym cmentarzu. Nigdy na dłużej niż miesiąc nie wyjechał z Łomży, bo miasto skradło mu serce już w dzieciństwie.
Słuchowisko przybliża postać Juliusza Mieroszewskiego – wybitnego dziennikarza, publicysty i pisarza politycznego, którego tezy formułowane na łamach paryskiej „Kultury” są niezwykle aktualne również dzisiaj. To wyjątkowe przedsięwzięcie artystyczne Centrum Mieroszewskiego i Fundacji Konglomeart. Słuchowisko w mistrzowski sposób łączy fakty z życia Mieroszewskiego z fikcją literacką. Scenariusz przenosi słuchaczy w podróż przez najważniejsze momenty życia Mieroszewskiego, ukazując jego zmagania, pasje i niestrudzone dążenie do prawdy.
Wrażliwość na przyrodę jest według Pawła Czapczyka miarą człowieczeństwa. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną reagują na jego opowieści o zwierzętach emocjonalnie i z ogromną bezpośredniością. Autor książek przyrodniczych i fotograf odwiedza podopiecznych stowarzyszenia "Aktywni" w Białymstoku. Pokazuje im fotografie zwierząt i opowiada o ich zdumiewających kształtach, dziwnych obyczajach i śmiesznych nazwach, a oni dziwią się, śmieją i biją brawo...
Spotykają się dwa razy w tygodniu - często przez dwadzieścia i więcej lat. Rozmawiają, dzielą się doświadczeniem, siłą i nadzieją, że można żyć pełną piersią i uśmiechać się do ludzi - nawet, gdy mąż jest alkoholikiem. Al - Anonki, żony uzależnionych niosą pomoc samym sobie i swoim rodzinom.
Narodowy Program Odstraszania i Obrony czyli Tarcza Wschód - wielką inwestycję militarną ogłoszono w świetle fleszy już pół roku temu. Później na długo zapadła cisza, a w przygranicznych miejscowościach zaczęły narastać obawy i domysły o wysiedleniach i wywłaszczeniach. Wreszcie w połowie listopada z miejscowymi do rozmów usiedli przedstawiciele MON i generałowie, zapewniając, że wysiedleń i wywłaszczeń nie będzie. Czy mieszkańców przekonały te obietnice?
Ta walka jest bardzo nierówna. Przeciwnikiem jest komputer, a gra się o przyszłość swojego dziecka. Z tym od dłuższego już czasu zmaga się bohaterka reportażu – mama, której 13-letni syn jest na terapii uzależnień.
Krótkie pochmurne dni, mało słonecznego światła - dwa ostatnie miesiące w roku to dla wielu z nas czas, kiedy wykorzystujemy ostatnie rezerwy życiowej energii. Wiele osób uskarża się na spadek nastroju, jednak późna jesień i zima to w naszym klimacie naturalna pora roku, nie tylko przyrodzie, ale i ludziom - bardzo potrzebna.
Jest otoczony zegarami - wiszą i stoją, leżą, piętrzą się na półkach. Celem Piotra Gruntowicza - zegarmistrza - jest natomiast, żeby wszystkie.... chodziły.
Bladym świtem, bez względu na pogodę, w jak najgłębszą głuszę - wyruszają do lasu, by przejść kilkanaście kilometrów, przenocować lub spędzić chociaż kilka godzin i wypić zaparzoną na ognisku kawę. Swoją aktywność nazywają buszkraftem, a do każdego biwaku podchodzą bardzo profesjonalnie.
„ZAZ Wytwórnia” - ta niewielka manufaktura jest ich światem - miejscem, w którym każdego dnia pokonują swoje słabości i uczą się samodzielności i odpowiedzialności. Ponad 20 osób z niepełnosprawnością intelektualną i chorobami psychicznymi pracuje tu przy produkcji świeżych makaronów oraz pierogów, które trafiają do sklepów, restauracji i indywidualnych odbiorców.
To jest wyjątkowo okrutny świat dla młodych ludzi nieakceptujących swego ciała. Świat filtrów na Instagramie, w których zawsze wygląda się piękniej - zderzony z rzeczywistością bywa trudny do zaakceptowania.
Naukę języka mają na wyciągnięcie ręki, zupełnie inaczej niż pokolenie ich babć. To, co łączy pokolenie młodych Polaków na Łotwie, ich rodziców czy dziadków, to świadomość, że język jest wyrazem tożsamości. Jak postrzegają Polskę? Czym jest dla nich kraj przodków?
To jego pierwsza i ostatnia praca w życiu. Zdzisław Wąsowicz pracuje w Okręgowym Urzędzie Miar w Białymstoku od 54 lat. Z zawodu, jak i z pasji jest metrologiem. Stoi na straży by kilogram był kilogramem, metr metrem, litr litrem, a kilowatogodzina kilowatogodziną. Czym byłby świat bez rzetelnej miary?
Dawny Białystok - drewniany, wypełniony wielokulturowym gwarem, pełen różnorodności. Taki właśnie zachował się na zdjęciach, które ma w swojej kolekcji Tadeusz Chańko. Podczas wakacji wyjeżdżano na letniska do Ignatek, odwiedzano też Teatr zwany Rozkoszą. Jeżdżono tam pierwszym i jedynym tramwajem konnym, czyli zaprzęgniętymi w konie wozami, po specjalnie położonych torach tramwajowych.
Wiesław Adamczyk miał 6 lat, kiedy runął jego świat. W maju 1940 roku wraz z matką i rodzeństwem został wywieziony na Syberię. Mały Wiesio przeżył głód, ucieczkę z sowieckiego raju za wojskiem Andersa, śmierć matki w Teheranie, obozy dla uchodźców w Persji, czekanie w Anglii na emigrację do USA. Tułaczka Wiesława trwała dziesięć lat, osiadł na stałe w Stanach Zjednoczonych.
Krajobraz wokół to rozbite czołgi i samochody, spalone drzewa, leje po bombach, kleiste błoto, w którym grzęzną nogi i okopy ze szczurami. Tak żyją żołnierze walczący w Ukrainie w tzw. strefie zero czyli - oko w oko z wrogiem. W powietrzu zapach prochu i rozkładających się ciał...
