Radio Białystok | Magazyny | Podróże po kulturze | Sztuka biedermeieru na wystawie w Muzeum Podlaskim
Meble, stroje, obrazy oraz drobne przedmioty, które wypełniały mieszkania i życie mieszczan w I poł. XIX wieku, można zobaczyć na wystawie sztuki biedermeieru, która od piątku (11.05), do 2 września jest otwarta w Muzeum Podlaskim w Białymstoku.
Sztuka biedermeieru na wystawie w Muzeum Podlaskim - relacja Doroty Sokołowskiej | Pobierz plik.Częstym problemem przy wyświetlaniu playera jest używanie Adblocka.
Dłuższe dźwięki na niektórych wersjach przeglądarki Chrome są ucinane.
Wystawę "Biedermeier" przygotowało w 2017 roku Muzeum Narodowe w Warszawie; pokazano wtedy ponad czterysta eksponatów. Następnie ekspozycja była prezentowana w Muzeum Narodowym w Szczecinie. - Muzeum Podlaskie jest trzecim miejscem prezentacji tej wystawy - powiedział w piątek na konferencji prasowej przed otwarciem wystawy dyrektor muzeum historyk Andrzej Lechowski.
Biedermeier to określenie mieszczańskiego stylu
Biedermeier - jak informuje muzeum - to określenie mieszczańskiego stylu panującego przede wszystkim w sztukach użytkowych, ale też w malarstwie i literaturze Europy Środkowej pierwszej połowy XIX wieku. W rzemiośle wyróżniał się on prostotą, solidnością, kunsztownym ręcznym wykonaniem, naturalnością szlachetnych materiałów, funkcjonalnością i dążeniem do wygody. W malarstwie i literaturze przejawiał się w języku realizmu, w rzeczowym i opisowym podejściu do rzeczywistości.
Jedna z kuratorek wystawy Anna Kozak powiedziała, że biedermeier obejmuje okres pomiędzy 1815 a 1848 rokiem, czyli okres między zwołaniem Kongresu Wiedeńskiego a wybuchem rewolucji marcowej, która - jak dodała kuratorka - objęła niemal całą Europę. - Był to czas pewnej krótkiej stabilizacji w Europie Środkowej, po bardzo wyczerpujących wojnach napoleońskich i stworzył mieszczaństwu warunki do spokojnej stabilizacji, realizacji własnych dążeń i marzeń - mówiła.
Powiedziała też, że ludzie zaczęli wtedy "budować swoją własną domową idyllę", skupili się na edukacji dzieci, dzięki pieniądzom mogli podróżować, zainteresowali się też swoją lokalną ojczyzną.
W Białymstoku prezentowana jest tylko część całej ekspozycji
W Białymstoku prezentowana jest tylko część całej ekspozycji, ale wzbogacona jest ona o przykłady biedermeieru z muzeum podlaskiego, dzięki czemu wystawa ma swój indywidualny charakter - powiedziała na konferencji prasowej druga kuratorka wystawy Agnieszka Rosales Rodriguez.
Na wystawie prezentowane są meble, ceramika, szkło, moda, malarstwo, grafiki, rysunki oraz drobne prywatne rzeczy jak biżuteria czy szkatuła podróżna. To sztuka niemiecka, austriacka, ale pochodząca też z ziem polskich.
Wystawa podzielona jest na 4 części
Ekspozycja została podzielona na cztery części. "Mała stabilizacja zacnych Biedermeierów" to - jak mówiła Rosales Rodriguez - prezentacja bohaterów epoki. - Zamożnych mieszczan, ziemian, bo na ziemiach polskich to szlachcic żyjący po mieszczańsku był głównym eksponentem kultury określanej mianem biedermeieru - dodała.
Można zobaczyć tu sprzęty, które wypełniały codzienność ludzi tamtej epoki, takie jak stoliki "niciaki", czyli przeznaczone do robótek ręcznych, stoliki do gier, wygodny fotel. Zaaranżowany został z nich salon. - Te sprzęty wprowadzają nas w klimat ówczesnego życia, codzienności, życia prywatnego, bo takie jest główne zadanie tej wystawy - pokazać świat zwykłych ludzi - mówiła kuratorka.
W kolejnej części prezentowany jest świat dziecka. Znalazły się tu nie tylko portrety dzieci, ale również ilustracje do bajek i baśni, jak książeczka pochodząca ze zbiorów Muzeum Podlaskiego. Ozdobą tej części wystawy - jak mówiła Rosales Rodriguez - jest lalka pochodząca z połowy XIX wieku.
"Biedermeier jako projekt estetyczny" odnosi się do wzornictwa I poł. XIX wieku. Pokazywane są meble, tkaniny, moda, szkło i porcelana. Zaaranżowane zostało w stylu składów meblowych z początku XIX wieku, do których przychodzono kupować meble. Ostatnia część poświęcona jest problematyce kształtowania się tożsamości lokalnej. Jak zauważyła druga kuratorka wystawy Anna Kozak, to w tym czasie mieszczanie zaczęli dostrzegać piękno swojej okolicy, poznawali naturę oraz zainteresowali się ludźmi tam mieszkającymi. Ale był to też czas pierwszych wycieczek poza swoje miejsce zamieszkania.
Wernisaż wystawy odbędzie się o 18:00. W ramach wystawy, która potrwa do 2 września, zaplanowano też działania towarzyszące, takie jak spotkania czy zajęcia edukacyjne.
Jak przyjaciele nazywali Wiktora Wołkowa? Na których drzwiach kościelnych są jeszcze okucia z fabryki Wieczorków i kiedy ksiądz Wilhelm Szwarc doprowadził do rozbudowy kościoła farnego? Nasz spacer historyczny po cmentarzu farnym zgromadził wielu białostoczan, którzy dzięki opowieściom historyka Andrzeja Lechowskiego poznawali historię Białegostoku.
W maleńkiej miejscowości na Podlasiu za sprawą zagadkowego samobójstwa odżywają wspomnienia o makabrycznym morderstwie dwojga dzieci, do którego doszło trzydzieści lat wcześniej.
Prace tej artystki to zapis artystycznej wędrówki. W Domu Kultury Śródmieście oglądać możemy wystawę "Echa emocji" Eweliny Naumnik.
To opowieść o przyjaźni, uważności i o tym, że w życiu najważniejsza jest ta chwila, która właśnie trwa... W Białostockim Teatrze Lalek w ten weekend premierowe pokazy spektaklu "Marvin".
Andrzej Brański - dziennikarz, muzyk, artysta - jest dziś naszym gościem.
Są na tym świecie filmy, które chcą nam pokazać nie tyle cały wielki świat, co jego wybrany fragment.
Te dwie produkcje były zderzeniem różnych światów, ale opowiedzianych poprzez taniec. Białostoccy widzowie obejrzeli dwie premiery taneczne w Białostockim Ośrodku Kultury - "Powstał burśtyn przyciemnioły, zamglony, zachmurzony" i "Anturium". To kolejna odsłona programu "Przestrzenie sztuki".
prorektor ds. białostockiej Filii Akademii Teatralnej, reżyser i scenarzysta muzycznego widowiska "Sztambuch syberyjski - exodus”
Czego nie ma już dziś w przestrzeni Białegostoku? Co prawdopodobnie zniknie niebawem? Pokazuje to na swojej wystawie "Okno na Białystok" w Centrum im. Zamenhofa Piotr Wojtkiewicz. Przez jego tytułowe „okno” możemy zobaczyć to, co w architekturze miasta stało się przeszłością. Na jego grafikach są drewniane domy, kamienice już „samotne” i opuszczone.
Prowadzący:
Andrzej Bajguz
