Radio Białystok | Felieton | Znaki absurdu - felieton Marka Gąsiorowskiego
Umiejętność kierowania polega na podejmowaniu szybkich decyzji - mawiał klasyk. Tym klasykiem był Nikodem Dyzma, prezes Banku Zbożowego, bohater głośnej powieści Tadeusza Dołęgi Mostowicza. Maksyma Dyzmy jak ulał pasuje do pracy kierowcy. Szofer, jeśli chce jechać bezpiecznie musi decydować szybko i trafnie. W innym wypadku mogą pojawić się problemy. Rzecz w tym, że w Białymstoku mamy kilka takich miejsc, gdzie szanse na szybką i dobrą decyzję kierowcy są znikome. O szczegółach Marek Gąsiorowski.
Chodzi o takie miejsca, w których są znaki zakazu a pod tymi znakami wiszą tablice z informacją kogo ów zakaz nie dotyczy. Jeśli znak drogowy wisi tylko z jedną informacją, ma to sens. Kierowcy są w stanie treść takiej tabliczki odczytać i precyzyjnie dostosować się do przepisów. Niestety w Białymstoku w kilku miejscach znak zakazu zaopatrzony jest w kilka tablic z informacją. To czasem pięć, sześć a nawet siedem informacji do przeczytania w sekundę, bo tyle mniej więcej trwa kontakt z wzrokowy ze znakiem. Miejscowi kierowcy, jeśli w miarę regularnie poruszają się ulicami Ciołkowskiego, Kopernika, czy Zwierzyniecką najprawdopodobniej dokładnie te miejsca znają. Przyjezdni - nie mają na to szans by dogłębnie zanurzyć się w regulacjach drogowych lokalnego prawa i często łamią przepisy.
Skąd takie oznakowanie drogi się bierze? To leży w kompetencji właściciela drogi, w przypadku Białegostoku jest nim najczęściej samorząd. Procedura jest taka, że miejscowy zarząd dróg swoje pomysły konsultuje z policją. Drogówka zazwyczaj kompetentnie się wypowiada, czy zakaz proponowany przez właściciela drogi ma sens i uzasadnienie czy nie. Na tym rola policji się kończy. Samorządowcy stawiają znak a pod nim już sami, z własnej woli według własnego uznania wieszają wyłączenia spod zakazu.
Mój znajomy, były policjant białostockiej drogówki, twierdzi, że na tych tabliczkach na przykład z informacją kto może mimo zakazu się poruszać po danej drodze, kwitnie radosna twórczość. Ot taki zapis – nie dotyczy ruch lokalnego. A jak ten ruch lokalny zdefiniować? Albo nie dotyczy zaopatrzenia firmy X czy Y. Kto to ma sprawdzać? I na jakiej podstawie? A jeśli przy takim znaku mamy informacje, że zakaz obowiązuje w godzinach od do, nie obowiązuje w dni wolne od pracy i jeszcze kilka innych treści, tych wszystkich informacji w sekundę kierowca nawet z najbardziej bystrym okiem nie przeczyta i nie przyswoi. Po co tworzyć takie prawo, którego nie da się sensownie wprowadzić w życie?
Na szczęście białostoccy urzędnicy, którzy znakują drogi w kwestii dodatkowych informacji mieszczą się w jakieś tam średniej krajowej. Jest u nas pod tym względem kiepsko, ale może być jeszcze gorzej. W Polsce są od nich dużo lepsi "fachowcy". Wertując Internet natknąłem się w Warszawie na zakaz parkowania i postoju od godz.7-15 z informacją "nie dotyczy dni, w których są rocznice smoleńskie". Z kolei w Gdańsku jakiś inteligentny urzędnik kazał postawić znak nakazu skrętu w lewo z informacją na tabliczce - "obowiązuje tylko w dni, kiedy gra Lechia".
Drogi Kierowco, jeśli wybierasz się w podróż do innego miasta, musisz znać nie tylko przepisy ruchu drogowego, ale lokalne obyczaje. Jeśli nie znasz - Twoje szanse na punkty karne i mandat ewidentnie rosną, i nie dlatego, że nie wiesz, jak jeździć. Nie wiesz, kiedy gra Lechia, urzędnik, który taki znak wymyślił wie i dlatego Ty też powinieneś wiedzieć, inaczej otrzymasz mandat.
