Wydana w 2001 roku debiutancka powieść Janusza Leona Wiśniewskiego „S@motności w Sieci” opowiadała o internetowej miłości. Szybko stała się jednym z największych polskich bestsellerów. Do tej pory książka sprzedała się w Europie Wschodniej w nakładzie przekraczającym milion egzemplarzy! Na kartach powieści „Koniec samotności” powracają bohaterowie, za którymi Czytelnicy tęsknili.
Główni bohaterowie "Końca samotności" to nowe pokolenie. Kuba i Nadia również poznali się dzięki Internetowi, ale… w klasztorze.
Ona - Polka urodzona w Hamburgu, ma skomplikowaną historię rodzinną. Dziś jest obywatelką świata dumną ze swoich korzeni. Pielęgnuje tradycję, mówi biegle w kilku językach, gotuje, tworzy i podbija swoim talentem zagraniczne rynki pracy. Po ojcu odziedziczyła zamiłowanie do kamieni, dlatego dziś studiuje konserwacją zabytków. Na jej talencie szybko poznają się międzynarodowe firmy, a życie zmienia się diametralnie od momentu poznania Jakuba, syna Agnieszki i Joachima.
Młodzi znaleźli się jak w korcu maku - on jest czuły, romantyczny, szarmancki, opiekuńczy. Po prostu niedzisiejszy. Wzrusza go los wzgardzonych i odepchniętych, mimo funkcjonowania w środowisku informatyków nie pozostaje obojętny wobec tych, których los doświadczył. Kocha Nadię do szaleństwa, ale prawdziwą tęsknotę ujawnia dopiero w mejlach, które pomagają im przetrwać rozłąkę.
Związek Nadii i Jakuba to wzór partnerstwa, do którego dziś wszyscy tęsknimy – związek idealny, któremu niestraszne odległości i czas. Obce są im współczesne konflikty niedobranych par – doskonale się uzupełniają, wspierają i motywują. Wydają się porozumiewać ze sobą przy pomocy tajemniczych molekuł, które pokonują prawdziwe i wyimaginowane granice. Intensywność ich relacji odczuwamy, śledząc wymianę mejlową między zakochanymi.
Relacja Kuby i Nadii zdaje się być rewersem małżeństwa Agnieszki i Joachima. Agnieszka nigdy nie była z mężem nieszczęśliwa, ale nie była też szczęśliwa. Osiemnastego lipca Jakub przyłapuje matkę na samotnym piciu whisky – wówczas dociera do niego, że nie wszystko o niej wie. Rodzice trwają w zgodnym małżeństwie od dwudziestu czterech lat. Kuba nigdy ojcu nie odmawiał, ale też nie potrafi okazać mu wdzięczności za to, co ten dla niego robił. W chwilach słabości przyznaje, że ma problem z pielęgnowaniem ich wspólnej relacji. Nie potrafi tego wytłumaczyć. Zaczyna analizować swój stosunek do ojca, kiedy Nadia dzieli się z nim książką, którą czyta – „Samotność w Sieci”. Miłosną historią w niej opisaną zachwyca się kolejne pokolenie czytelników. Dziwne zbiegi okoliczności skłaniają młodych do podejrzeń, że jej prawdziwych bohaterów nie tylko znają, ale mają na wyciągnięcie ręki.
Wszystkie postaci niespodziewanie połączy jedna książka, którą właśnie czyta ukochana Jakuba. Wątki nagle zaczynają się zazębiać, do matki Jakuba wracają wspomnienia, które pozostawiły w niej echo po latach, ale też - dosłownie się ucieleśniły. Historia Nadii i Jakuba nabiera niespodziewanego, wręcz kryminalnego tempa.
W „Końcu samotności” jest wszystko, za co Czytelnicy pokochali Janusza L. Wiśniewskiego: zwarta, choć wielopoziomowa w swojej wymowie historia, czułość, zmysłowość, niespodziewane zwroty akcji, bliskość i magia codzienności.
W doskonale skonstruowanych postaciach i symetrycznych relacjach współczesny czytelnik ponownie znajdzie ukojenie, którego próżno szukać w zagonionych czasach niebieskich ekranów. Ta powieść przywraca nadzieję, że prawdziwa miłość nie tylko istnieje, ale nawet po wielu latach jest w stanie pokonać wszelkie stawiane przez ludzi granice.
Wiśniewski pilnie śledzi, jak przecinają się ludzkie ścieżki w pozornie rozłącznych światach. Nie potrafią tego wyjaśnić ani nauka, ani żadna doktryna filozoficzna. Pisarz rozsupłuje wątki misternie splecionych losów i próbuje oddzielić je od przeznaczenia.
Po latach od premiery „S@motności w Sieci”, kiedy Janusz Leon Wiśniewski jest już uznanym pisarzem, wciąż udowadnia, że tylko życie pisze najbardziej niespodziewane scenariusze. Mimo że dla najmłodszego pokolenia komunikator ICQ jest już zabytkiem, świat w ciągu ostatnich kilkunastu lat bywa maleńki nie tylko w Internecie.
Prywatnie tu: tudorotasokolowska.pl
Prowadzący:
Dorota Sokołowska
