Historia Zofii i Kasi, która poruszyła serca czytelników i czytelniczek w całej Polsce znajdzie swój wielki finał!
„Saga”, którą Barbara Rybałtowska zaczęła pisać w latach 60. – zachęcona do tego przez samego Jana Brzechwę, który zainteresował się jej tekstami – to napisana ujmującym, ciepłym językiem historia matki i córki – kobiet niezwykłych – na tle burzliwych dziejów Polski XX wieku. Pomimo tragicznych zdarzeń, które są ich udziałem, udaje im się przeżyć, zachować radość życia i... o wiele więcej. To historia, która chwyta za serce i – jak powiedział reżyser „Nocy i dni” Jerzy Antczak – to gotowy scenariusz filmowy.
Pełna autobiograficznych wątków powieść Barbary Rybałtowskiej wciąga czytelnika już od pierwszych stron. Cóż się dziwić - jej życiorys jest tak bogaty, że mogłaby nim obdarować co najmniej kilka osób i nakręcić kilka filmów.
Miłośnicy „Sagi” z niecierpliwością czekali na jej kolejną, ostatnią już, część, której premiera planowana jest na maj. Już wiadomo, że zatytułowana będzie Co tu po nas zostanie.
Słynna „Mazowszanka”
Kim jest Barbara Rybałtowska? Aktorka, tancerka i piosenkarka, pisarka, dziennikarka, autorka kilkuset tekstów piosenek, kilkunastu powieści, kilku biografii, malarka i tłumaczka literatury rosyjskiej. Debiutowała w latach 50. w Studenckim Teatrze Satyryków. Karierę artystyczną rozpoczęła w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”, z którym w czasach żelaznej kurtyny objechała pół świata. W latach 60. i 70. śpiewała cygańskie i rosyjskie romanse w Paryżu m.in. w słynnych kabaretach „Rasputin”, „Szecherezada” i „Carewicz”., a w Polsce pracowała m.in. w Teatrze Syrena, „Podwieczorkach Przy Mikrofonie” i występowała na estradach całej Polski. Publikowała równocześnie wywiady z gwiazdami m.in. w piśmie „Synkopa”. Przez lata prowadziła program „Mikrofon i Pióro” – wywiady prowadzone na żywo w warszawskich klubach i domach kultury, gdzie spotykała się z największymi postaciami polskiej sceny, m.in. Danielem Olbrychskim, Niną Andrycz, Krzysztofem Kolbergerem czy Ireną Santor.
Niezwykle twórcza, witalna, serdeczna. Zawsze przykuwała uwagę, choć w głębi duszy pozostała bardzo skromną osobą. Jej piosenki śpiewali m.in. Halina Kunicka, Sława Przybylska, Regina Pisarek i Marianna Wróblewska i Andrzej Rosiewicz. Pytana o dorobek artystyczny z uśmiechem wspomina: Przed laty w środowisku chałturników mojej pra-epoki krążyła o mnie taka dykteryjka: „Śpiewa, tańczy, recytuje, pisze teksty i stepuje.” – i dodaje – To fakt, że nieumiejętność poświęcenia się jednej, tylko jedynej pasji jest moim największym wrogiem. Gdybym jednak była bardziej konsekwentna, nie miewałabym tylu szalonych i nieprawdopodobnych przygód, które stały się moim udziałem. Nadal nie ustaje w pracy twórczej. Pisze sztuki teatralne, w których sama występuję – ostatnio można było podziwiać ją w monodramie „Próba u Poli Negri”. Aktualnie pracuje nad nowym monodramem p.t. „Aniołem nie byłam”
o swojej mazowszańskiej mentorce, Mirze Zimińskiej.
Powieść Co tu po nas zostanie będzie zwieńczeniem losów bohaterów jej Sagi, a jej tytuł pochodzi od piosenki napisanej i nagranej przez Autorkę w latach 70.
„Saga”
Podczas II Wojny Światowej Barbara Rybałtowska wraz z matką (Zofią Rybałtowską, 1910-2008) wywieziona została z Kresów wschodnich na Syberię. Miała wtedy cztery lata. Dzięki niezwykłej sile i determinacji mamy udało im się przeżyć i w 1942 roku dotrzeć z Armią Andersa do Afryki. Historia bohaterek „Sagi”, Zofii i Kasi, ściśle splata się z ich doświadczeniami, choć – jak podkreśla autorka – nie jest to jej biografia, niemniej umieściła w książce wiele opowieści mamy i własnych doświadczeń.
Pierwszy tom „Sagi” pt. Bez pożegnania jest poruszającą opowieścią Zofii o czasie spędzonym na Syberii. Drugi – Szkoła pod baobabem – relacją małej Kasi o ich życiu w Afryce i tęsknocie za ojczyzną (ten tom powstał jako pierwszy, gdyż w czasach komunizmu nie wolno było pisać o Syberii; w latach 70. książka weszła do kanonu lektur dla uczniów szkół podstawowych).
Kolejne części: Koło graniaste, Mea Culpa, Czas darowany nam, Jak to się skończy oraz Co to za czasy, zabierają czytelnika do Polski lat 40., 50.,… aż do 90. i 2000. Ukazują losy bohaterek i ich rodziny na tle wydarzeń ówczesnej Polski – brutalne zderzenie z komunistyczną rzeczywistością, absurdy PRL-u wraz z ingerencją polityki w życie zwykłych ludzi, pełen trudnych momentów dla Polski rok1968, aż wreszcie stan wojenny i przemiany ustrojowe. Na życzenie czytelników ciągnie tę opowieść aż do lat współczesnych. Na tym tle toczy się pełne niesamowitych zdarzeń i wątków z biografii autorki życie głównej bohaterki Kasi: wielkie podróże “Mazowszanki”, Paryż i jego życie kabaretowe lat 70. i 80., festiwale, wzloty, upadki, niezwykłe spotkania, przeplatane dramatycznymi sytuacjami w życiu osobistym... „Saga” Barbary Rybałtowskiej jest też opowieścią o miłości i sile ducha, prawdziwych więzach przyjaźni, a także o przemijaniu i wdzięczności za to, co przychodzi, bo w czasach, kiedy wszystko się zmienia, najważniejsza jest rodzina i bliscy.
Recenzje:
Jest to wspaniale napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz filmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło. Rewelacja!!! Aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania.
Jerzy Antczak
Ważne są książki takie jak ta, bardzo ważne dla naszej polskiej psychiki. To opowieść o strasznym a jednak pełnym wiary i radości dzieciństwie, pełna siły przetrwania, radości nieugiętej (...) Przyznam się , że czytałem tę kipiąca energia życia i świetnie napisaną książkę też jako odtrutkę na typowe dla polskiego obywatela poczucie przysmucenia, niedostrzegania jak wiele na lepsze się zmieniło”.
Ernest Bryll
Przeczytałem „Bez pożegnania” i jestem tą powieścią głęboko poruszony. Nie potrafię pisać o tym, co czuję, jak ją przeżywałem, ale ma ona dla mnie ogromne znaczenie...
Andrzej Seweryn
O autorce:
Barbara Rybałtowska – aktorka estradowa, piosenkarka, , pisarka, a także autorka tekstów (m. in. „Nie było warto" z repertuaru Haliny Kunickiej czy „Sobą być”) i tłumaczka. Napisała kilkanaście powieści, w tym „Sagę” z elementami własnej biografii (Bez pożegnania, Szkoła pod baobabem, Koło graniaste, Mea Culpa, Czas darowany nam, Jak to się skończy, Co to za czasy), wielu przekładów literatury rosyjskiej, a kilku biografii (Barbara Brylska w najtrudniejszej roli, Barbara Wrzesińska przed sądem, Iga Cembrzyńska i Andrzej Kondratiuk – sama i w duecie oraz Stefan Rachoń) i dwóch sztuk teatralnych („Próba u Poli Negri” oraz „Fantazyja Rybałtowska” nawiązująca do staropolskiej tradycji Rybałtów).
Prywatnie tu: tudorotasokolowska.pl
Prowadzący:
Dorota Sokołowska
