Radio Białystok | Magazyny | Podróże po kulturze | Dominik Sołowiej poleca serial “Pierścienie Władzy”

Dominik Sołowiej poleca serial “Pierścienie Władzy”

22.09.2024, 12:35, akt. 12:39

Na drugi sezon tego serialu czekałem z zawstydzającą niecierpliwością. Jako niepoprawny wielbiciel “Władcy Pierścieni” i wszystkiego, co wyszło spod pióra J. R. R. Tolkiena, pojawienie się kolejnych odcinków “Pierścieni Władzy” to było coś, czego nie mogłem przeoczyć.

Dominik Sołowiej, fot. Monika Kalicka

We wrześniu dwa lata temu miałem przyjemność na antenie Radia Białystok chwalić pierwszy sezon “Pierścieni Władzy”, więc nadszedł czas, by znów przenieść się do krainy elfów, ludzi, krasnoludów, orków i czarodziejów i sprawdzić, czy twórcom “Pierścieni Władzy” udało się utrzymać klimat powieści Tolkiena i atmosferę filmów Petera Jacksona.

Miłośnicy gwałtownych zwrotów akcji i spektakularnych scen walki będą nieco zawiedzeni, bo “Pierścienie Władzy” nie są produkcją przypominającą typowe seriale, jakich pełno na platformach streamingowych. I nic w tym dziwnego, bo ta historia to zapowiedź tego, co wydarzy się dopiero w genialnym “Hobbicie” i “Władcy Pierścieni”. Fabuła skupia się bowiem na stworzeniu przez elfa Celebrimbora pierścieni władzy, wykutych w elfickich kuźniach Eregionu. Nie wiem, czy nasi słuchacze pamiętają słynny “Poemat Pierścienia”, towarzyszący niezapomnianej trylogii o walce dobra ze złem, pozwolicie więc, że go zacytuję. Brzmi on w przekładzie Marii Skibniewskiej dokładnie tak: “Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem. Siedem dla władców krasnoludów w ich kamiennych pałacach. Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych. Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie w Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie. Jeden, by wszystkimi rządzić. Jeden, by wszystkie odnaleźć. Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać. W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie”.

Taki był bowiem plan Saurona - przesiąkniętej nienawiścią istoty, która w serialu pojawia się pod ludzką postacią tylko po to, by oszukać elfickiego kowala, nakłaniając go do stworzenia magicznych pierścieni, dzięki którym będzie mógł wywołać w ich właścicielach najgorsze instynkty i - ostatecznie - skłócić ze sobą elfy, ludzi i krasnoludów. Czym się ten plan zakończył, wszyscy doskonale wiemy, znając losy Drużyny Pierścienia. Ale w serialu jest także fascynujący wątek walki między Sauronem a Adarem - samozwańczym władcą orków, kiedyś będącym elfem, a teraz wcieleniem grozy, niszczącym wszystko na swojej drodze. Całość opowiedziana sprawnie, wciągająco, miejscami subtelnie, a miejscami - dynamicznie, jak na historię walki dobra ze złem przystało.

W sieci pojawiło się oczywiście mnóstwo artykułów o tym, że serial “Pierścienie Władzy” daleki jest od pierwowzoru, że to fabularny koszmar, który nie ma nic wspólnego z opowieściami stworzonymi przez brytyjskiego pisarza. Są jednak zwolennicy tej produkcji, którzy uważają, że drugi sezon jest bardziej tolkienowski niż pierwszy. Cóż, to dowód na to, że produkcja rozpala wyobraźnię widzów, także tych, którzy swoje spotkanie ze Śródziemiem rozpoczęli nie od obejrzenia filmów i seriali, lecz od lektury książek To oni kłócą się, czy wygląd Pana Darów odpowiada opisowi z “Silmarillionu”. Albo kim jest upadły elf Adar? Czy jest on przedstawicielem szczepu Noldorów, którzy kiedyś emigrowali na zachód ze Śródziemia do błogosławionego królestwa Valinoru? A może to jeden z braci Galadrieli lub najstarszy syn Fëanora? Pytań i odpowiedzi jest mnóstwo. Ale odłóżmy je na bok i skupmy się na serialu, który jest naprawdę dobry, zrealizowany z pietyzmem, ujmujący pięknymi ujęciami, świetną charakteryzacją i atmosferą, która na pewno spodobałaby się Tolkienowi. Ja jestem zachwycony i czekam na kolejny odcinek.